پَشنَه گوشِش خُسبيه س کنايه از بي حالي
يک لا قُباس کنايه از ناداري
اِستي پَرَس يا کُلاه پَرَس کنايه از ناداري و اينکه از منزلت پايين در جامعه برخوردار است.
نون سنکگ بُخاردِه و نون دِيمَه بُخاردِه کنايه از زرنگ بودن و خوش فکر بودن است.
	  

دَس بِگردَن يعني کاري را با هم انجام دادن سَر بي تَن مَترَشَه يعني بي خودي براي ديگران تصميم مي گيرد. گَردَنوم شَلِه يعني ملاحظه قوم و خويشي مي کند. چشمُم گَروم نَرِف يعني هنوز اول خوبم بو. جو وِ عزرائيل نَمِتِه يعني سخت و گرفته مي باشد. سينه مارِش شِه مابورَه يعني بي وجدان مي باشد. خِيلي کَنَس ولکن معامله نيست گَنَه گَنَه اس يعني سخت و کم گذشت ميباشد دِ کَسَش مِمِلوم يعني تلافي ميکنم ريش شِه دِ مُردِشوي خَنَه بُشُستِه يعني بي حيا و پر رو و سِمِج است چُرٍِش بَرفِ سُلاخ مينَه يعني تازه قدرت به هم رسانده دَسْت دِ کَسَهْ مُشْتْ دِ پيشِه ني افرادي که در پيش هم اند ولي براي هم بي ارزش اند کنايه از بي معرفتي