فیست بوک 
آراساس 
توئيتر 
موبایل 
خبرنامه 
تیوی فرهیختگان روستا (2)
رضا مصطفوی سبزواری
ـ متولد ۱۳۲۰ روستای کراب
پدرش مرحوم حاج شيخ اسدالله از مدرسان حوزه علميه سبزوار بود. اين مدرس حوزه، همچنين در دبيرستان هاي سبزوار به تربيت و تعليم جوانان آن شهر همت گماشته بود. مادرش بانو مرضيه، دختر آيت الله شيخ محمدحسن شريعتمداري تهراني، مشهور به سبزواري، از علماي بنام حوزه هاي سبزوار و شاهرود بود. اين عالم حوزوي در هنر نيز دستي داشت و خط خوش مي نوشت. در چنين خانواده اي كه
فضايي مملو از روح قرآن كريم و شعر و هنر بود رضا مصظفوی سبزواري با آرامش پرورش يافت
سبزواري تحصيلات ابتدايي را در دبستان پانزدهم بهمن آن زمان به سال 1332 و دوره متوسطه را در دبيرستان دكتر غني سبزوار به سال 1338 به پايان رساند. پس از پايان دوره متوسطه در سال 1341 به دريافت درجه ليسانس زبان و ادبيات فارسي نايل آمد. وي از تحصيلات حوزوي هم غافل نبود. علاوه بر تحصيلات كلاسي و مكتب خانه از محضر پدر نيز كسب علم مي كرد. در مدرسه كهنه سبزوار و مدرسه سليمان خان مشهد،در محضر علماي از علوم حوزوي توشه ها برداشت. پس از دريافت دانشنامه دبيري از دانشسراي عالي تهران، در سال 1348 تحصيلات دانشگاهي را ادامه داد و در سال 1354 از پايان نامه دكتراي خود با عنوان «تصحيح انتقادي و شرح و تحليل ديوان مولاناعبدالرحمن جامي» دفاع كرد.
دكتر سبزواري در محضر استاداني بنام، همچون شادروان دكتر علي اكبر فياض، دكتر احمدعلي رجايي بخارايي، دكتر غلامحسين يوسفي و سيداحمد خراساني به تحصيل در علوم دانشگاهي پرداخت و در سال 1341 به دريافت درجه ليسانس زبان و ادبيات فارسي نايل آمد. علاوه بر تحصيلات كلاسي و مكتب خانه از محضر پدر نيز كسب علم مي كرد. در مدرسه كهنه سبزوار، در محضر علماي حوزه همچون: آقا شيخ قربان علي شريعتي مزيناني (برادر آقا شيخ محمدتقي شريعتي مزيناني و عموي دكتر علي شريعتي)، حجت الاسلام سيادتي و حاج ميرزا اسدالله فاضلي از علوم عربي و ديني، خوشه ها چيد. همچنين در مشهد نزد حجت الاسلام مظاهري و آيت الله علم الهدي در مدرسه 
سليمان خان، از علوم حوزوي توشه ها برداشت
دكتر مصطفوی سبزواري پس از دريافت دانشنامه دبيري از دانشسراي عالي تهران، سال 1342 در وزارت آموزش و پرورش استخدام شد و در دبيرستان ها و مراكز تربيت معلم سبزوار، به تعليم و تربيت جويندگان دانش پرداخت كه اين كار بعد از اخذ دكترا در دانشگاهها و موسسات عالي به صورت تدريس ادامه پيدا كرد. دکتر مصطفوی سبزواري همزمان با تدريس در دانشگاه، از سال 1360 در مؤسسه لغت نامه دهخدا، به كار تحقيق و پژوهش پرداخت و در سال 1375 مديريت بخش ادبيات در دانشنامه جهان اسلام، به او سپرده شد. مديريت گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه در دو نوبت و همچنين رياست دانشكده برون مرزي زبان و ادبيات فارسي از جمله فعاليت هاي اجرايي مصطفوي در كار فعاليت هاي علمي و فرهنگي بوده است. همچنين راهنمايي و مشاوره بيش از ده پايان نامه فوق ليسانس و دكترا را برعهده داشته است. او همچنين در كميته هاي تخصصي دانشكده ادبيات فارسي و زبان هاي خارجي و نيز كميته تخصصي دانشگاه فعاليت و مشاركت دارد و عضويت در هيأت تحريريه مجله دانشكده و شوراي آموزشي و تحصيلات تكميلي و مميزي دانشگاه از ديگر فعاليت هاي علمي و اجرايي اوست. وي همچنين در بخش اجرايي هم مديريت مركز تحقيقات علامه اقبال لاهوري را در دانشگاه علامه طباطبايي برعهده دارد، ضمن اين كه با نخستين نشريه علمي ـ پژوهشي واحد رودهن با نام «فرهنگ و ادب» كه زير نظر دانشكده زبان و ادبيات فارسي رودهن منتشر مي شود همكاري مي كند. مصطفوي از سال 1378 تا 1382 رايزن فرهنگي ايران و پاكستان بود. و همچنين مديريت گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه علامه طباطبايي، رياست دانشكده برون مرزي زبان و ادبيات فارسي و عضويت در هيأت تحريريه مجله دانشكده و شوراي آموزشي و تحصيلات تكميلي را نيز در كارنامه دارد.
وی در مدت حضور در پاکستان براي تأسيس دوره دكتراي زبان و ادبيات فارسي در دانشگاه ملي زبان هاي نوين اسلام آباد (نمل) با آن دانشگاه همكاري مؤثري داشتكتاب «يادگار هندوستان» شامل سي و دو جستار درباره فرهنگ و تمدن شبه قاره هند و پاكستان كه محصول سال هاي حضور ايشان در شبه قاره است به وسيله انتشارات الهدي در سال 1382 به چاپ رسيد و سپس به وسيله دانشگاه جواهر لعل نهرو (هند) مورد قدرداني و «رونمايي» قرار گرفت. سبزواري همچنين در سال 1385 به عنوان استاد نمونه دانشگاه هاي ايران انتخاب شد و مورد تقدير رياست جمهوري قرار گرفت
.
وی سپس جهت خدمت در آموزش و پروش به خرمشهر اعزام شد و مدتی در این دیار به دبیری پرداخت. دكتر كرابی در سال ۱۳۶۹ برای ادامه‌ی تحصیل به تهران رفت و در سال ۱۳۷۳ دكترای ادبیات فارسی خود را دریافت نمود. وی هم‌اكنون به‌عنوان عضو هیأت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار مشغول فعالیت است.
ارائه‌ی ۶ مقاله و رساله در باب مسائل دینی و ادبیات فارسی و مقام‌های متعدد كشوری و اُستانی، گوشه‌ای از فعالیت‌های دكتر میرزا احمد كرابی است.
استاد دکتر احمد کرابی از فرزانگانی است که زندگی را خوب شناخت. کتب تاریخی و آثار ادبی و آشنایی با ادبیات عرب و قرآن کریم وتامل در حوادث زمانه به واقعیاتی از حیات انسانی پی برد و دانست آن را چگونه سپری کند .
از میان شغل های مختلف، معلمی را برگزید، شغلی که معنوی وسازنده است، او به معلمی علاقه مند وآن را کاری شرافتمندانه و والا می داند.
مناعت طبع،عزت نفس و بی اعتنایی به زخارف فریبای دنیا و دل نبستن به ریاست های زود گذر از دیگر صفات حسنه استاد است.وی زندگانی ساده وآبرومندی دارد.
ثمره حیات علمی و معلمی او گروهی دانشجویان نیک آموخته هستند که در دبیرستان یا دانشگاه تدریس می کنند.
او فرزانه ای عارف و حافظ قرآن کریم است . دکتر کرابی دارای دورساله کارشناسی ارشد ودکتری وچندین مقاله است.
کتاب مشهور وی تاثیر قرآن وحدیث در ادب فارسی است که انتشارات دانشگاه آن را به چاپ رسانده است واین رساله اقتباسات وتلمیحات آیات و احادیث را به خوبی نشان می دهد.
خلاصه ای از دید گاه وی پیرامون قرآن کریم به شرح ذیل می باشد:
1- قرآن مجلای تجلی حق است واز همه آیات آن می توان ندای اناالحق شنید. همان گونه که آیات تکوینی خدا مظاهر صفات فعلی حقند وهر کدام به انسان لبخند می زنند که من مظهرجمال حق یا مظهر جلال او هستم، آیات تدوینی خدا در قرآن هم بیانگر مظهریت حق و هر یک به ما می گوید اناالحق وچون مظهر شدن با مصدر شدن یکی نیست هیچ یک از آیات به مرتبه ی خالقیت حق نمی تواند برسد وتنها او خالق است ولاغیر
2- قرآ ن کلید گنج مخفی است. این کلید دارای دندانه هایی است که دگرگون کردن دندانه ها یا ساییدن آنها مانع از گشودن در و رسیدن به گنج مخفی است. عترت پیامبر به منزله دندانه های آن کلید است جز از طریق آنان نمی توان به گنج مخفی رسید
3-قرآن عهدالله است هر انسان باید هر روزه برای تجدید عهد پنجاه آیه بخواند.
4- قرآن ذکری للبشر و هدی للمتقین است. کتاب هدایت انسانها در همه اعصار واماکن است نه انسان عادی می تواند بگوید مطالب قرآن برایم معما است؛ چون زبان فطرت است وهمه دارای فطرت انسانیند ونه فرهیختگان می توانند بگویند ما به درجه یی از علم وتقوا رسیده ایم که احساس می کنیم از قرآن بی نیازیم واین کتاب نمی تواند بر دریافت ها و دانش های ما چیزی بیفزاید.
5-قرآن نوراست. روشن و روشنگر . هیچ چیز نمی تواند با نور مخلوط شود. آنچه ضعف وقوت است در بینایی افراد است نه در اختلاط نور با چیزی دیگر.